Gümüşhane iline bağlı bir köyde, emekli bir imam olan Ahmet Yılmaz, kendi çabaları ve azmiyle dikkat çekici bir projeye imza attı. Toplumda farkındalık yaratmak ve çevre bilincini artırmak amacıyla, köyüne 50 bin ağaç dikme kararı aldı. Bu süreç, sadece ağaçlandırma çalışmalarıyla sınırlı kalmayıp, aynı zamanda köy halkının da bu projeye dahil edilmesiyle daha anlamlı bir hâl aldı.
Ahmet Yılmaz, uzun yıllar imamlık yapmış olsa da, emekliliğinden sonra doğa sevgisini daha aktif bir şekilde hayata geçirmeye karar verdi. Gümüşhane'nin yeşil alanlarının azalması ve çevresel sorunların artması, onu bu projeyi hayata geçirmeye yönlendirdi. Yılmaz, köyündeki gençlerin ve çocukların ağaç dikimi konusunda farkındalık kazanması gerektiğini düşündü. Böylece, yalnızca ağaç dikmekle kalmayıp, aynı zamanda yeni nesillere çevre bilinci aşılamaya da çalıştı.
Yılmaz, köyündeki boş arazileri değerlendirmek için yerel yönetimle temas kurarak projeyi planladı. Ağaç dikim süreci için gerekli izinleri ve destekleri aldı. Başlangıçta 5 bin ağaç dikme hedefiyle yola çıkan Yılmaz, halkın katılımının artmasıyla bu sayıyı 50 bine çıkarmayı başardı. Ağaçlar, bölgenin iklimine uygun çeşitli türlerden seçildi.
Ahmet Yılmaz'ın ağaçlandırma projesine köy ahalisi büyük ilgi gösterdi. Özellikle gençler, bu çalışmada aktif rol alarak hem hoşça vakit geçirdi hem de çevrelerine duyarlılık kazandı. Yılmaz, köyde düzenlediği ağaç dikme etkinliklerinde, katılımcılara ağaçların önemi, çevre koruma ve ekosistem dengesi hakkında bilgiler verdi. Bu etkinlikler, hem sosyal bağları güçlendirdi hem de çevre bilincinin artmasına yardımcı oldu.
Proje sürecinde gönüllü olarak katılan köylüler, aşama aşama ağaç dikiminde görev aldılar. Yılmaz, özellikle çocukların ağaç dikmenin ne denli önemli olduğunu anlamalarını sağladı. Her bir çocuk, diktiği ağacın büyümesini takip ederek sorumluluk sahibi bir birey olma yolunda küçük bir adım attı. Yılmaz, bu projekeşliliğinin yalnızca çevresel değil, aynı zamanda psikolojik faydalarının da olduğunu vurguladı. Doğayla iç içe olan bireylerin, stres seviyesinin düştüğünü ve yaşam kalitesinin arttığını belirtti.
Ahmet Yılmaz'ın çabaları sonucunda, köy halkı arasında dayanışma ruhu güçlendi ve herkesin bu tarz sosyal projelere olan katkısı teşvik edildi. Proje tamamlandığında, köy, yemyeşil bir alana sahip oldu. Ağaçların büyümesiyle birlikte, köydeki hava kalitesinin de artacağı düşünüldü. Ayrıca, ağaçlar sayesinde, erozyonu önleme ve su tutma kapasitesinin artırılması gibi önemli çevresel etkilere de sahip olundu.
Yılmaz, emekli olduktan sonraki yaşamında yalnızca ağaç dikmekle kalmayıp, aynı zamanda topluma fayda sağlama hedefinde ilerlemeye devam edeceğini ifade etti. "Benim için en büyük ödül, bu ağaçların büyüdüğünü ve nesillere yeşil bir miras bırakabileceğimdir," diyen Yılmaz, diğer bireylere de benzer projelerde yer almalarını teşvik ediyor.
Sonuç olarak, Ahmet Yılmaz'ın köyüne diktiği 50 bin ağaç, Gümüşhane'de çevre bilincinin ve sosyal dayanışmanın önemli bir simgesi haline geldi. Bu örnek proje, yalnızca ağaçlandırma açısından değil, toplumsal bir hareket yaratma potansiyeli açısından da dikkat çekti. Yılmaz’ın hikayesi, Türkiye genelinde birçok emeklinin de çevresel projelerde aktif rol alması gerektiğini gösteriyor. Her birey, en küçük çaba ile bile büyük değişimlere yol açabilir. Umut ediyoruz ki benzer projeler farklı bölgelerde hayata geçer ve Türkiye daha yeşil bir geleceğe ulaşır.